...yeşil...

Hangi tanımlara koyacağımı şaşırdığım,
Anlatmalara lisanın yetmediği bir yerdesin…
Kıymetlimsin, sebebimsin, canımdan öte canımsın…

Vakitsiz terk edişinle, ve son bakışınla kaldın içimin en derininde,
Sana son sözümü söylediğimi bilseydim eğer o “an”
Zaman dursun isterdim, elini sımsıkı tutup…

Anlatılmaz, tarifi yok bunun…
Sevdiğimi söyleseydim, özleyeceğimi duyamazdın,
Varlığından ziyade, gölgenin bile yettiği hayatımda
Ölümsüzüm olmanı dilerdim biçare…

Hep en kritik anlarda yalnız senle ben vardık,
Hep beraber geldik üstesinden, aşılmaz yolların,
Sen inatla, teslim olmaya çalışırken sonsuzluğa,
Benim saygısız çıkışıma malup olup direndin, direttin ayakta kalmaya

Belli etmeden seni izlerdim,
Üstüne titrerdim, zaman gelecek de bir ilacını kaçıracaksın diye aklım giderdi,
Sen o yorgunluğuna karşın, bir gün bile üzmedin incitmedin bizi,
Kültür nedir bilmeyen insanların içinde nezaketinle kendine hayran bıraktırdın insanlara,
Gözlerin gibi gördün hep dünyayı, insanları,
Yeşil, yemyeşil…
En sevdiğin renkti de, her bi yanımız yeşildi bizim de,
Cömerttin, asildin, ince fikirlimizdin bizim…
Bizim ellerimiz poşet taşımak için hiç büyümedi sende,
Hiçbir zaman en iyisi dururken iyiyle muhatap etmedin bizi,
Zamanın çok ötesinde yaşayan, yaşatan liderdin, ışıktın önümüzde,

En çok benimle geçinemez görünsen de, bilirdim, severdin,
Hiç birimizi diğerimizden ayırt etmeden hem de…
Her şeyi de bilirdin, bildin de ayrılık vaktini! Zaten,
Şubat’ın uğursuzluğunu, sonbahar yapraklarının dökümünü anlatırdın uzun uzun…
Bu ayı da atlatırsak korkma artık derdin de, içime hep dert ederdin,
Ellere göre en kısa “ay” benim yıl’ım olurdu,
Nefesim kesilir, huzursuzluk sarar dört bir yanımı
Bir de sana belli etmemenin getirdiği ağırlıkla sığamaz olurdum hayata

Sensizliği tarif etmemin imkanı yok!!!
Hayatımın ilk ve en mükemmel erkeğinin yokluğu kelimelerle anlatılacak basitlikte değil,
Dokunamamanın, sarılamamanın verdiği ızdırabı,
Hadi hepsinden vazgeçsem, ya sesini duymak! Gözlerine bakmak…
“Her ölüm erken ölümdür” denir ya,
Gidişini hiç hazmedemediğim, sana hiç yakıştıramadığım,
İsyanlarda olmamın merkezindesin…
Sevgin içimde, son bakışın da…
Hep benimlesin bunu biliyorum da…
Konduramıyorum işte, ötesi yok,
Acımı da tarif ettirmesin kimse bana,
Kor, düştüğü yeri yakıyor,
Yandık bizde, kül olduk da,
Savrulmayalım diye, açmadık kapılarımızı kimselere,
Çizdiğin yoldan çıkmadık, başını öne eğdirmedik,
Rüyalarımdan hiç çıkma, bizi hiç yalnız bırakma.

Seni çok özlüyorum ….

Hala en sevdiğin renk yeşil mi?
Bunu senden duymak için…