sustum

Baharı anlat dediler...
Sustum...
Dillerim Lal oldu...
Yokluğunda hangi gün, gün doğmuştu ki!
yada kaç bülbül konup pencereme meşke dalmıştı...
Hangi ağaç sürgün vermiş, çiçek açmıştı!
Miski amber mi kokuyordu hava...

...

Sensiz kaç gecem geçmişti...
Boşa verilen kaç nefes harcanmıştı ömrümden?
Akşam sefaları tüm göz alıcılığıyla açarken...
Bu solgun yüzüme yansıyan özlemin...
Yetmez mi artık bu sonbahar!
Günlerimi, gecelerin esaretinden kurtarsan...
Sonsuz olmak için dönsen...
Ben de baharın, günün, güneşin, aşkın, huzurun, sevincin mutluluğun...
Ben senin tanımını yapsam...

Alfabeyi yazsam önce...
Aralarından en güzellerini seçip, yan yana getirsem harfleri...
Daha önce söylenmiş sözlere, tanımlanmış anlamlara sığdıramasam seni...
İfadesizliğimi mazur gör...
Bizi anlatacak yeni bir dil bulana kadar...
Ben yine SUSTUM...